สมเด็จพระจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (อิตาลี: Federico II del Sacro Romano Impero; เยอรมัน: Friedrich II 26 ธันวาคม พ.ศ. 1737–13 ธันวาคม พ.ศ. 1793) เสด็จพระราชสมภพที่นครเจซี ประเทศอิตาลี เป็นพระราชนัดดาของจักรพรรดิฟรีดิชที่ 1 ขึ้นครองราชย์แทนจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 6 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อ พ.ศ. 1763 และทรงเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์โฮเฮนสเตาเฟ็น ทรงเป็นกษัตริย์แห่งซิชิลีเมื่อ พ.ศ. 1741 และกษัตริย์แห่งเยอรมนีเมื่อ พ.ศ. 1755

ฟรีดริชที่ 2 เป็นหนึ่งในบุคคลผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในยุคกลาง โดยปกครองดินแดนอันกว้างใหญ่ ตั้งแต่ซิซิลี ผ่านอิตาลี ไปจนถึงเยอรมนีตอนเหนือ ด้วยพระราชกรณียกิจที่หลากหลายและบุคลิกภาพอันกระตือรือร้น ฟรีดริชที่ 2 ทรงได้รับการยกย่องว่าเป็นจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเยอรมัน และอาจกล่าวได้ว่าเป็นผู้ปกครองที่โดดเด่นที่สุดในยุคกลางทั้งหมด ในอาณาจักรซิซิลีและส่วนใหญ่ของอิตาลี ฟรีดริชได้ต่อยอดจากผลงานของผู้ปกครองนอร์มันก่อนหน้า โดยสร้างรัฐแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ที่มีระบบราชการทางโลกที่มีประสิทธิภาพ เพื่อเป็นการลดอิทธิพลของศาสนจักร พระองค์เป็นที่รู้จักในพระฉายานาม "Stupor mundi" (มหัศจรรย์แห่งโลก) และยังคงมีชื่อเสียงในฐานะบุรุษเรอเนซองส์ผู้ล้ำยุคและผู้รอบรู้ พระองค์ได้รับการยกย่องว่าเป็นนักการเมืองผู้มีวิสัยทัศน์ นักวิทยาศาสตร์ นักวิชาการ นักคณิตศาสตร์ สถาปนิก กวี และนักประพันธ์เพลง นอกจากนี้พระองค์ยังพูดได้ถึง 6 ภาษา ได้แก่ ละติน ซิซิลี เยอรมันตอนบนยุคกลาง ฝรั่งเศสยุคเก่า กรีก และอาหรับ ในฐานะผู้สนับสนุนวิทยาศาสตร์และศิลปะอย่างกระตือรือร้น ฟรีดริชที่ 2 มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมวรรณกรรมผ่านสำนักกวีนิพนธ์ซิซิลี พระราชวังจักรวรรดิ-ราชวงศ์อันงดงามของพระองค์ที่ปาแลร์โมและฟอจจา ซึ่งเริ่มต้นประมาณปี ค.ศ. 1220 เป็นสถานที่ที่มีการใช้รูปแบบวรรณกรรมในภาษาอิตาโล-โรมานซ์ (Italo-Romance) เป็นครั้งแรก โดยเฉพาะในภาษาซิซิลี บทกวีนิพนธ์ที่เกิดจากสำนักกวีของพระองค์มีอิทธิพลอย่างมากต่อวรรณกรรมยุคหลังจนกลายเป็นภาษาอิตาเลียนสมัยใหม่ นอกจากนี้ พระองค์ยังเป็นกษัตริย์พระองค์แรกที่ประกาศห้ามการไต่สวนโดยทดสอบทรมาน (trial by ordeal) อย่างเป็นทางการ ซึ่งในยุคนั้นเริ่มถูกมองว่าเป็นความเชื่องมงาย

ฟรีดริชที่ 2 ได้รับราชาภิเษกเป็นจักรพรรดิโรมันศักดิ์สิทธิ์โดยพระสันตะปาปา เมื่อ พ.ศ. 1743 พระองค์มีความปรารถนาสูงยิ่งใคร่ที่จะผนึกอำนาจจักรวรรดิในอิตาลีให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยอาศัยอิทธิพลของพระสันตะปาปา พระองค์ได้อุทิศพระวรกายเป็นอย่างมากในความพยายามขยายอาณาเขตอิตาลี แต่แผนของพระองค์ทำให้เมืองต่างๆ ที่ขึ้นอยู่กับแคว้นลอมบาร์ดต่อต้านไม่พอใจ รวมทั้งองค์พระสันตปาปาด้วย เมื่อทรงเป็นผู้นำทัพในสงครามครูเสดครั้งที่ 6 เมื่อ พ.ศ. 1771 (ค.ศ. 1228) พระองค์ทรงยึดเมืองเยรูซาเลมและตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งเยรูซาเลมเมื่อ พ.ศ. 1772 เมื่อเสด็จกลับถึงอิตาลีจากการสงคราม พระองค์กลับต้องมาต่อสู้ขัดแย้งกับองค์พระสันตะปาปาจนสิ้นพระชนม์

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 เสด็จสวรรคตลงเมื่อปี พ.ศ. 1793 ตรงกับรัชสมัยของพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์พระร่วง (สถาปนาราชวงศ์ พ.ศ. 1792)